Hiken, Haaien en een Humvee

Dear family and friends!

First of all I´d like to write a shortstory to all the english speaking folks..!

I´ve really enjoyed our time together, longer or shorter, and I hope we ever meet up again! As you all know ´mi casa es tu casa´, so feel free to hop by in Amsterdam anytime..! I´ve put most of my pictures online by now, exept for the diving pictures, because this stupid mofo internetcafé doesn´t have a CD-player..! Well.. whatever. The rest of the pictures can be found on http://www.coen-kleipool.hyves.nl/photos and bas´ pictures can be found on http://s120.photobucket.com/albums/o197/Basopreis/. Please feel free to enter any advertising message below, to promote for example your own blog or your facebook. For those who don´t know yet, we´re collecting pictures on facebook.. Group: Chaos in Costa Rica..! Well my beloved, I´d love to stay in touch! Muchas besos y espero hasta pronto!

Lieve allemaal.
Op de valreep van deze geestige, spannende, emotionele, bizarre maar toch vooral enorm leuke reis, nog even een update. Bas en ik zitten op een terrasje in Panama City als 2 volwaarde schrijvers onder het genot van een kopje lokale koffie te pennen en te discussieren over wat nou wanneer was, met wie, waar en hoelang! Laat ik beginnen waar ik jullie lieve kijkbuiskindertjes de laatste keer achter heb gelaten.

Na ons korte en door airco aardig verkoelde verblijf in Dominical hebben wij koers gezet naar het verrassend leuke San Isidro El General. We hadden de kutste, vergeef me mijn taalgebruik, maar ik kan geen treffender woord bedenken, busverbinding, maar na flink wat uurtjes wachten toch nog op weg naar Puerto Jimenéz, een dorpje aan de pacifische zuidkust van Costa Rica.

Daar werd ons pad gekruisd door een uitermate uitnodigende wandeltocht door Parque Nacional de Corcovada. Een 8 uur durende wandeling naar een biologisch onderzoekscentrum midden in de bushbush, alleen te bereiken per vliegtuig of te voet. Aangezien noch het geld ons op de rug groeit, noch wij een goudmijn in de riante buitenveldertse achtertuinen hebben, bleek de enige mogelijkheid de bergschoenen (Bas) en de Allstars (Coen) onder te binden en er - gewapend met tent, een backpack vol water, toast en blikjes tonijn - stevig de pas in te zetten. Na een wandeling over het strand en door de jungle, overgelaten aan alleen het intuitie, ¨the man in front of you¨ en een kaartje met een schaal van één op, wat zal ik zeggen, een miljoen, hebben Bas en ik met z´n tweeën ons een weg weten te banen naar het bio centrum genaamd La Sirena. Met twee pagina´s vol gespot wild-life - lijst op te vragen als ´bijlage 1´ via ckleipool@gmail.com - hebben wij de nacht doorgebracht in een tent, zonder matjes, op een houten plankenbodem om de volgende dag dezelfde wandeling in tegengestelde richting te wandelen. Moe maar voldaan als prinsesjes in slaap gevallen op ons met kakkerlakken en bedbugs gevulde matras, waarop wij de eerste avond nog zo hadden lopen kankeren, omdat het ¨niet schoon, hard, levend, verig en groen¨ was, maar in vergelijking met een houten plankenbodem was het als het duurste grønlöva matras van de IKEA.

Na een korte nachtstop in San Jose zijn we overgestoken naar Puerto Viejo aan de caribische kust. HIIIIIIHAAAAAAA! Caribean! Een zéér bruine Bas en een in bruinheidsgehalte indrukwekkend snel inhalende Coen, liggend in een hangmat, omringd door groene palmbomen, een blauwe zee en witte stranden, hebben daar een week doorgebracht. We bumped in (zoals de Amerikanen dat zo treffend stellen) een enorm leuke groep met Amerikanen, Israeliten, Canadezen en een Duitse met wie we avond na avond de meest vreemde (oma doe je ogen dicht) kuchdrankkuch spelletjes hebben gespeeld, resulterend in bierzwetende nachten en heel veel, dronken, foto´s. Gelukkig waren we overdag nog in staat fietstochten te maken, lekker uit eten te gaan, body te surfen en dergelijk vakantie verdrijf te bedrijven, wat tot gevolg had dat we toch nog van de schitterende Caribische omgeving hebben kunnen genieten. Ook mag ik stellen dat Bas en ik uren lange discussies hebben gevoerd met twee -uitermate sympatieke en amicale - Amerikanen uit ´da hood´ in Los Angeles, over ongeveer alle tegenstellingen en overeenkomsten tussen bijvoorbeeld het Amerikaanse en Europese onderwijssysteem, drugsbeleiden, gangs en militaire prikkelbaarheden.

Met onze hele ´gang´ vervolgens koersgezet naar Panama en wel naar Bocas del Toro - wat, voor de niet spaanssprekende nitwits onder ons, zoveel betekent als Bekken van de stier -. Een waar paradijs. Gezeteld in wat mij betreft het leukste hostel van mijn trip, Mondo Taitu, daar wederom een heerlijke week beleefd. Tijdens een snorkeltocht die Bas en ondergetekende maakten, kwam ik op het idee dat ik toch best graag mijn duikbrevet (PADI Open Water voor ingewijden) wilde hebben. Zo gezegd, zo gedaan en voor 175 dollar, de goedkoopste duikschool op deze aardkloot, mijn PADI Open Water gehaald. Gedoken in de Caribische koralen, gespot door haaien (!!), kreeften, scheepswrakken, stingerrays (Steve Irwin), miljarden kleine visjes en aan de strenge edoch rechtvaardige hand van mijn duikinstructeur José. Wat een wondere wereld onderwater. De stilte, slechts verstoord door het asmatisch in- en uitademen van de duiker zelf, vergezeld door de ontelbare zwijgende wezentjes die de zeebodem hun huis noemen. Een waar genot. In mijn pakket zaten twee ´free-dives´, die ik samen met Bas, die z´n PADI al in Honduras had gehaald, heb gedoken. We konden gelukkig bij de duikschool een onderwatercamera huren: José: ¨The price for renting the camera is 25 bucks¨. Coen: ¨Yesterday it was 20!¨ José: ¨OK, 20¨! Voor de uitermate ´coole´ foto´s zie http://www.coen-kleipool.hyves.nl/fotos onder het kopje ¨Panama: duiken¨
Nog even voor de statistici onder ons: 5 duiken, tot 21 meter onder N.A.P., ± 1000 bar schone lucht verbruikt en een heel scala aan onderwater gekriebel gespot! Nog een uitermate gedenkwaardige once-in-a-lifetime-experience uit Bocas wil ik graag met u delen. Het humvee-relaas.
Na een avondje feesten liep ik door de mainstreet en werd er naar mij gewenkt door een hele groep collega-mondo-taituers van uit een humvee (hummer) van het Amerikaanse legen, wat met zo´n 1400 man gelegerd is in Panama onder het mom van Peace Corps. Dit geeft mij mooi de gelegenheid een quote te quoteren, gestolen van een panamees toilet: ¨Fighting for peace is as having sex for virginity.¨
Om een lang verhaal kort te maken, ik ben achter in de humvee gesprongen om daarin met zo´n 10 andere backpackers en een dronken US-Marine achter het stuur een 2 uur durende offroad trip te maken, midden in de nacht, over het eiland. Bedekt in modder, bloed, zweet en stranen, geheel onder de blauwe plekker en met stramme ledenmaten hebben we vervolgens een heerlijk ´verfrissende´ duik gemaakte in de 32 graden warme caribische zee.. Nu zult u zeggen: ooh ooh ooh Coen, hoe kun je zo dom zijn, maar probeer maar eens NEE te zeggen tegen een met je vrienden gevulde humvee van het Amerikaanse leger, die uitdagend naar je lonkt of je een ritje wilt maken. Het was waarschijnlijk een van de domste dingen die ik ooit in m´n leven heb gedaan, immers, één strategisch verkeerd geplaatste boom + dronken marinier achter het stuur = problemen. Maar het is allemaal goed gegaan en ik zal het nooit meer vergeten. Voor modderige foto´s zie http://www.coen-kleipool.hyves.nl/fotos

Na - met een aluminiumfolie-party, u hoort het goed - afscheid genomen te hebben van onze -bijna- familie, afgereisd over de met dikke plakken asfalt uitgedoste panameese wegen naar Boquete op ongeveer 2000 meter hoogte, met slechts een doel voor ogen, namelijk het berijden van het edele zoogdier, bekend niet om zijn poten maar om z´n benen, niet om z´n kop maar om zijn hoofd. U raadt het al. Bas en ondergetekende wilden een paard besteigen. Wederom zo gezegd zo gedaan, en zo bevonden Verheugt en Kleipool zich in de vroege morgen op een paard, waar ik lang vervlogen herinneringen ophaalde over mij, in de prille jeugt beleefde, paardrijlessen in Portengen.

De rest van de dag gevuld met niksen, internetten, poolen en kaarten en de volgende dag gebust naar Panama City, schijnbaar hét shoppersparadijs op aarde. Waarom hét shoppersparadijs op aarde hoor ik u denken? Nou, dat is voornamelijk te wijten aan het feit dat het hier allemaal geen drol kost. Levi Jeans, 50 dollar, Calvin Klein shirtje, 18 dollar, pizza voor in de shoppauze, 2 dollar. Bas´ gezelschap: onbetaalbaar. Als twee maniakale shop-wijven onszelf van winkel naar winkel gesleept, in een overdekt winkelcentrum ter grote van abcoude, om daar ons enigsinds af te zetten tegen het Nederlandse motto: ¨Kijken, kijken, niet kopen¨. Onze dag afgesloten met een bioscoop bezoek (4 dollar met z´n tweeën) - ik zei toch: het is goedkoop - !

Nu, weer aangekomen op ons terrasje in de zon en een sandwich, nog een kopje koffie en een colaatje verder, zijn we ons er terdege van bewust dat ons einde - niet van het leven natuurlijk, want dat begint pas - maar van onze trip, nu toch echt in zicht is. Bas vliegt komende woensdag terug naar Nederland vanuit Panama City en ik komende donderdag uit San José, wat zoveel betekent: ´Coen heeft nog een 15 uur durende busrit voor de boeg´.

Nog een ding hebben wij op onze must-do-list staan. Één nacht verblijven in het duurste hotel wat we ons nog kunnen veroorloven met als minimale vereisten: bad, balkon, witte badjassen (om mee te nemen) en een adembenemend uitzicht. Toch nog iets om naar uit te kijken. Zoals altijd zijn de foto´s weer te vinden op http://www.coen-kleipool.hyves.nl/fotos, zoals ik al 20 keer heb gezegd en neem ook nog een kijkje op Bas´ z´n blog op http://www.bassey.waarbenjij.nu.

Heel veel liefs uit Panama en tot heel snel!

¨Co-en, Ryan Philippe, Hannes, Coenemans, Kleipool, hot-dutch boy, Koen¨, Coen

P.S. Foto´s van onderandere corcovada staan op Bas´ z´n fotosite: http://s120.photobucket.com/albums/o197/Basopreis/Costa%20Rica%203/?start=all (Corcovada) en http://s120.photobucket.com/albums/o197/Basopreis/ (alle foto´s)