Verloren Zippo, palmbomen, zon, zee en strand
Door: Coen
Blijf op de hoogte en volg Coen
06 April 2007 | Costa Rica, San José
Lieve allemaal..
daar zijn we dan, eindelijk. Het altijd zonnige en eeuwig warme Costa Rica
Mijn dag begon eigenlijk zoals alle andere dagen.. rustig opstaan, stukje eten, stukje autorijden.. perfect.. Maar een plotselinge en ongewone onderbreking vond plaats., want coen moest naar het vliegveld.. Niemand in de familie had zin om mij weg te brengen, behalve mijn kleine kampioentje elisabeth.. Dus samen met elisabeth naar schiphol, tasje sealen, bakkie pleur d´r bij en floeps door de douane naar gate D4. In
8 uur en 53 minuten vanuit amsterdam naar MIAMI (!!!) gevlogen, om daar voor het eerst in mijn nog jonge leven voet te zetten op us of fucking a - soil. Wat een belevenis.. en wat zijn die amerikanen toch klootzakken.. eerst werden we als een soort schapen gescheiden van us-citizens en foreigners en toen moest ik bij de douane beambte na een half uur wachten me hele levensverhaal op tafel gooien.. wat ga ik doen, wat doe ik hier, met wie, waarom , hoelang, terwijl ik dus alleen maar een zogenaamde transit was.. een overstapper. MAar goed.. na mijn vingerafdrukken en iris-scan achtergelaten te hebben (Ik heb wel echt een prachtige us-stempel in me paspoort) ging ik meteen weer door de douane, die het grappig vonden mijn zippo in beslag te nemen, dus die ben ik kwijt.. helaas.. het heeft niet zo mogen zijn. Een stuk lichter en een beetje beteuterd stapte ik het vliegtuig weer in, dit keer een perfecte plaats, rij 27 stoel a, aan het raampje, vlak achter de vleugel. Ik kon genieten tijdens mijn 2 uur en 25 minuten durende vlucht van zowel de verfijnde techniek van een airbus a320 als van het adembenemende uitzicht over eerst miami, daarna de golf van mexico, de atlantische oceaan en de caribische zee. Hele hoop prachtige koralen gezien, zo vanuit de lucht. In sjo aangekomen was het allemaal een stuk gemoedelijker, alles ging lekker 'chill' en me bagage was er meteen, nothing to declare en daar.. tadaaaa daar was bas! Met zn gebruinde kop en ze blonde haartjes! Meteen een taxi gepakt naar het costa rica backpackers hotel aan de andere kant van de stad. En wat voor een stad.. een en al hoeren, achterbuurten en travestieten, vervoerd in een taxi die in plaats van vering, stalen pijpen had. Maar toch best wel leuk. In dat hostel, wat me een beetje deed denken aan walgelijke televisieprogrammas als ´the villa´ en ´temptation island´, dus met zwembad én palmbomen, een biertje genoten en naar bed, want er moest de volgende dag vroeg op worden gestaan, in verband met de reis naar mal pais (wat zoveel betekent als slecht land. Ik kan dat in het geheel niet beamen, want wat mij betreft is het hier een klein paradijsje. Om half 8 de volgende ochtend de bus gepakt Puntarenas een ritje van ongeveer 2 uur, wat een beetje langer werd omdat een vrachtwagen chauffeur ergens in de bergen had bedacht dat hij een boom ging proberen om te duwen met de neus van z´n vrachtwagen.. no go dus.. Na wat lichte vertraging aangekomen bij de ferry, waar we nog 2 uur op moesten wachten. Zittend in een nabijgelegen cafetaria en van een echte originele costaricaanse maaltijd genietend vroegen wij ons af wat die rij van 300 mensen daar aan de andere kant van de straat deed. Na ongeveer een uur bedachten wij snuggerhoofden dat dat de rij was voor mensen die een kaartje voor de ferry wilden.. Snel toch maar wel in de rij gaan staan en we begonnen al een beetje klotsende oksels te krijgen omdat 12 uur (toen vertrok de ferry) toch wel angstaanjagend snel dichtbij kwam, kwam er een meisje naar ons toe die 2 kaartjes had, dus die hebben we van haar (tegen een aantrekkelijk prijsje natuurlijk) overgekocht. Snel de ferry op en in 2 uurtjes naar de andere kant van een soort baai, met prachtige rotsen en eilandjes.. heerlijk. Weer in dezelfde bus gestapt en op naar Mal Pais. Daar aangekomen was het een soort van aan het regenen, maar geen gewone regenen, zoals JULLIE (hehe) gewend zijn, maar costa ricaanse regen, en dat is heeeeeeeel anders, want het is gewoon warm.. Ik schat een druppeltje regen per vierkante decimeter, en het was echt gewoon warm.. heerlijk.. WEl een beetje benauwd, en zo´n slap regenbuitje maakt dat niet veel beter, maar desalnietemin, toch best wel lekker. OP naar ons backpack hotel - genaamd tranquilo backpacker - wat zoveel betekent als rustige rugzakdragende-hippie-op-reis, wat voor mij echt een paradijsje is.. veel bomen, veel hangmatten, veel beestjes, veel mensen, veeeeeeeel zee, veel golven, veel wit strand.. perfect! Daar meteen m´n eeste surfles van bas gehad, wat niet eens zo gek ging. De volgende dag gewoon een tropisch vakantiedagje gehad.. 11 uur opstaan, poolen (ze hebben heir een pooltafel), surfen, douchen, powernapje in de hangmat, nog een beetje poolen, stukje eten, nog een beetje poolen, nog een stukje eten, beetje babbelen, en weer naar bed. Zo makkelijk gaat dat dus. Ik moet nog een uitermate vreemd fenomeen uitleggen hier.. we zitten vlak bij zee en de 4 miljard kleine krabbetjes die in de zee rondzwemmen vinden het leuk om af en toe het land op te gaan.. nu is het zo dat er langs de zee een weg loopt en de meeste auto´s en Quads zijn harder dan die krabjes, dus de krabjes verliezen het en liggen een stuk platter dan normaal op de weg. Broer krab komt er aan, en denkt; hmm krabsalade, en wordt vervolgens ook platgereden. Uitermate vreemd fenomeen, er liggen dus overal krabben op de weg, en er zijn nog veel meer krabben die of aan het oversteken zijn of aan het dineren. Enkele krabbetjes overleven de gevaarlijke tocht en komen dan aan in tranquilo backbackers, waar ze (echt waar) de trap op klimmen en vervolgens van boven van de 1e verdieping weer naar beneden donderen, vol in de hangmat, waar jij net lekker ligt te siestaën.. neit heel fijn, maarja het hoort er bij. Het is weer een veel te lang verhaal geworden.. ik hoop dat er nog gelezen wordt, en ik hou jullie op de hoogte!
Liefs Coen
p.s. er zijn foto´s! Ze staan op: http://coen-kleipool.hyves.nl/fotos onder de titel ¨costa rica: de eerste foto´s¨ en ¨costa rica: peppìe en kokkie aan de surf¨!
p.s.2 Voeg trouwens even je emailadres toe hier aan de linker kant, onder ¨blijf op de hoogte¨, dan krijg je automatisch een emailtje als het volgende bericht er is!
daar zijn we dan, eindelijk. Het altijd zonnige en eeuwig warme Costa Rica
Mijn dag begon eigenlijk zoals alle andere dagen.. rustig opstaan, stukje eten, stukje autorijden.. perfect.. Maar een plotselinge en ongewone onderbreking vond plaats., want coen moest naar het vliegveld.. Niemand in de familie had zin om mij weg te brengen, behalve mijn kleine kampioentje elisabeth.. Dus samen met elisabeth naar schiphol, tasje sealen, bakkie pleur d´r bij en floeps door de douane naar gate D4. In
8 uur en 53 minuten vanuit amsterdam naar MIAMI (!!!) gevlogen, om daar voor het eerst in mijn nog jonge leven voet te zetten op us of fucking a - soil. Wat een belevenis.. en wat zijn die amerikanen toch klootzakken.. eerst werden we als een soort schapen gescheiden van us-citizens en foreigners en toen moest ik bij de douane beambte na een half uur wachten me hele levensverhaal op tafel gooien.. wat ga ik doen, wat doe ik hier, met wie, waarom , hoelang, terwijl ik dus alleen maar een zogenaamde transit was.. een overstapper. MAar goed.. na mijn vingerafdrukken en iris-scan achtergelaten te hebben (Ik heb wel echt een prachtige us-stempel in me paspoort) ging ik meteen weer door de douane, die het grappig vonden mijn zippo in beslag te nemen, dus die ben ik kwijt.. helaas.. het heeft niet zo mogen zijn. Een stuk lichter en een beetje beteuterd stapte ik het vliegtuig weer in, dit keer een perfecte plaats, rij 27 stoel a, aan het raampje, vlak achter de vleugel. Ik kon genieten tijdens mijn 2 uur en 25 minuten durende vlucht van zowel de verfijnde techniek van een airbus a320 als van het adembenemende uitzicht over eerst miami, daarna de golf van mexico, de atlantische oceaan en de caribische zee. Hele hoop prachtige koralen gezien, zo vanuit de lucht. In sjo aangekomen was het allemaal een stuk gemoedelijker, alles ging lekker 'chill' en me bagage was er meteen, nothing to declare en daar.. tadaaaa daar was bas! Met zn gebruinde kop en ze blonde haartjes! Meteen een taxi gepakt naar het costa rica backpackers hotel aan de andere kant van de stad. En wat voor een stad.. een en al hoeren, achterbuurten en travestieten, vervoerd in een taxi die in plaats van vering, stalen pijpen had. Maar toch best wel leuk. In dat hostel, wat me een beetje deed denken aan walgelijke televisieprogrammas als ´the villa´ en ´temptation island´, dus met zwembad én palmbomen, een biertje genoten en naar bed, want er moest de volgende dag vroeg op worden gestaan, in verband met de reis naar mal pais (wat zoveel betekent als slecht land. Ik kan dat in het geheel niet beamen, want wat mij betreft is het hier een klein paradijsje. Om half 8 de volgende ochtend de bus gepakt Puntarenas een ritje van ongeveer 2 uur, wat een beetje langer werd omdat een vrachtwagen chauffeur ergens in de bergen had bedacht dat hij een boom ging proberen om te duwen met de neus van z´n vrachtwagen.. no go dus.. Na wat lichte vertraging aangekomen bij de ferry, waar we nog 2 uur op moesten wachten. Zittend in een nabijgelegen cafetaria en van een echte originele costaricaanse maaltijd genietend vroegen wij ons af wat die rij van 300 mensen daar aan de andere kant van de straat deed. Na ongeveer een uur bedachten wij snuggerhoofden dat dat de rij was voor mensen die een kaartje voor de ferry wilden.. Snel toch maar wel in de rij gaan staan en we begonnen al een beetje klotsende oksels te krijgen omdat 12 uur (toen vertrok de ferry) toch wel angstaanjagend snel dichtbij kwam, kwam er een meisje naar ons toe die 2 kaartjes had, dus die hebben we van haar (tegen een aantrekkelijk prijsje natuurlijk) overgekocht. Snel de ferry op en in 2 uurtjes naar de andere kant van een soort baai, met prachtige rotsen en eilandjes.. heerlijk. Weer in dezelfde bus gestapt en op naar Mal Pais. Daar aangekomen was het een soort van aan het regenen, maar geen gewone regenen, zoals JULLIE (hehe) gewend zijn, maar costa ricaanse regen, en dat is heeeeeeeel anders, want het is gewoon warm.. Ik schat een druppeltje regen per vierkante decimeter, en het was echt gewoon warm.. heerlijk.. WEl een beetje benauwd, en zo´n slap regenbuitje maakt dat niet veel beter, maar desalnietemin, toch best wel lekker. OP naar ons backpack hotel - genaamd tranquilo backpacker - wat zoveel betekent als rustige rugzakdragende-hippie-op-reis, wat voor mij echt een paradijsje is.. veel bomen, veel hangmatten, veel beestjes, veel mensen, veeeeeeeel zee, veel golven, veel wit strand.. perfect! Daar meteen m´n eeste surfles van bas gehad, wat niet eens zo gek ging. De volgende dag gewoon een tropisch vakantiedagje gehad.. 11 uur opstaan, poolen (ze hebben heir een pooltafel), surfen, douchen, powernapje in de hangmat, nog een beetje poolen, stukje eten, nog een beetje poolen, nog een stukje eten, beetje babbelen, en weer naar bed. Zo makkelijk gaat dat dus. Ik moet nog een uitermate vreemd fenomeen uitleggen hier.. we zitten vlak bij zee en de 4 miljard kleine krabbetjes die in de zee rondzwemmen vinden het leuk om af en toe het land op te gaan.. nu is het zo dat er langs de zee een weg loopt en de meeste auto´s en Quads zijn harder dan die krabjes, dus de krabjes verliezen het en liggen een stuk platter dan normaal op de weg. Broer krab komt er aan, en denkt; hmm krabsalade, en wordt vervolgens ook platgereden. Uitermate vreemd fenomeen, er liggen dus overal krabben op de weg, en er zijn nog veel meer krabben die of aan het oversteken zijn of aan het dineren. Enkele krabbetjes overleven de gevaarlijke tocht en komen dan aan in tranquilo backbackers, waar ze (echt waar) de trap op klimmen en vervolgens van boven van de 1e verdieping weer naar beneden donderen, vol in de hangmat, waar jij net lekker ligt te siestaën.. neit heel fijn, maarja het hoort er bij. Het is weer een veel te lang verhaal geworden.. ik hoop dat er nog gelezen wordt, en ik hou jullie op de hoogte!
Liefs Coen
p.s. er zijn foto´s! Ze staan op: http://coen-kleipool.hyves.nl/fotos onder de titel ¨costa rica: de eerste foto´s¨ en ¨costa rica: peppìe en kokkie aan de surf¨!
p.s.2 Voeg trouwens even je emailadres toe hier aan de linker kant, onder ¨blijf op de hoogte¨, dan krijg je automatisch een emailtje als het volgende bericht er is!
-
06 April 2007 - 19:01
Veronica:
hoi coen, dat van die krabben, dat lijkt me minder, maar de rest klinkt....mmmm! die slimme amerikanen krijgen op die manier, met hun irisscan en fingerprints alle wereldburgers in hun systeem, je staat op hun Lijst, coen, ongetwijfeld voor de rest van je leven. liefs, ook aan basje! -
07 April 2007 - 07:11
Stijn:
Coen, fantastisch verhaal al: je website staat al bij mijn “Favorites”, want ik ga je reis op de voet volgen. Hartstikke goed initiatief en je schrijft dus echt goed. Veel humor, lekker losse taal, beschrijvingen met interessante details om e.e.a. levendig te maken, hier en daar persoonlijk en doeltreffend commentaar (zoals op de Amerikaanse ontvangst) en een verhaalverloop dat noopt tot verder lezen. Ik ben dus klaar voor de volgende aflevering!
Leuk ook dat je foto’s plaatst, maar daar heb ik een suggestie voor: misschien kan je (tenminste sommige) bestandnamen vervangen met een korte omschrijving. Dat verhoogt de impact, zal ik maar zeggen.
Veel plezier op jullie verdere avonturen en een hug van mij.
-
07 April 2007 - 11:37
Meet:
Hoi Coen, het is puur genieten daar zo te horen, ik wou dat ik nog jong was! -
07 April 2007 - 19:00
WIES & WOS:
Coentje! Klinkt allemaal goed! We hebben ons aangemeld hoor. Kus WIES EN WOS -
08 April 2007 - 09:53
Mélanie & Jan Apers:
Dag Coen,
Allereerst Zalig Pasen! Je vader vetelde vannacht na de Paaswake in de Goede Herder dat je via de website kunt lezen wat je zoal beleeft.
Ook al de eerste dag op weg naar Costa Rica maak je al heel wat mee, dat belooft wat de komende tijd!
We zullen je blijven volgen.
Veel groeten en een mooie tijd toegewenst.
Hier is het een prachtige Paaszondag met een strak blauwe hemel.
Hartelijke groeten van je overburen.
Mélanie en Jan Apers.
-
08 April 2007 - 09:56
Oma:
vet cool jongen! -
08 April 2007 - 15:52
Layla:
Hey Coen, wat leuk dat je ook in Costa Rica bent! Ik ben er nu al ongeveer twee maanden. Ik ben nu in Samara als je zin hebt om een keer ergens af te spreken. Hoor het wel! Layla -
10 April 2007 - 07:25
Vincent Muda:
heej lieve coen
echt top dat je nu op Costa rica bent, lekker weer en lekkere dames enzo, hee man veel plezier en geniet er van man groetjes mudas -
12 April 2007 - 19:16
Vincent Muda:
heej jongen hoe is het nu, heb je een beetje mooi weer man, maar hoe lang blkijf je eigenlijk weg, en wanneer ben je eigenlijk vertrokken. Maar best wel zielig voor die krabbetjes man maar je hoeft nu geen moeite te doen om ze te vangen. Veel plzier groetjes mudas -
14 April 2007 - 18:58
Donna:
Lieve Coen!
Ik geniet van je verslag en kijk uit naar de volgende.
Ben momenteel in Barcelona en logeer bij David. Super fijn.
Het weer is hier ijs en ijskoud en al 2 weken regen. Stel je dat voor!
Veel liefs, Donna -
15 April 2007 - 19:16
Veronica:
COEHOEN! waar blij je nou met je volgende verhaal? Waar ben je eigenlijk??we willen alles weten hoor!!!!!! -
15 April 2007 - 19:36
Veronica:
Bij de weg, Coen, ik was in zeeland en het was daar lekker 28 graden, dus we zijn nu net zo bruin als jij op de foto's, maar dan zonder slangen en enge vieze krabbetjes xx -
16 April 2007 - 06:03
Marten:
Hee Coentje!
Toch maar geen Australie, lekker gevlucht naar Costa Rica? Lekker hoor!
Wij zijn ondertussen Australie uit en zitten heerlijk aan het strand van Thailand. Om precies te zijn in Poh Pangnan, als je dat niet kent :)
Ik wens je superveel plezier man!
Geniet ervan!
Kus Mart
www.mozzies.nl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
